Στην αρχή δεξιά αυτού του τεχνητού θαλάμου και αφού ανεβούμε 2,5 μ. το ύψος του τοίχου σε αυτό το σημείο μπαίνουμε στο υπόλοιπο τμήμα του σπηλαίου.
Ένας μικρός κατηφορικός διάδρομος και μετά πάνω από ογκόλιθο που καλύπτει το δάπεδο και που διακρίνεται η θέση του στην οροφή, προτού ξεκολλήσει, θάλαμος με μήκος 20,5 μ. και μεγαλύτερο πλάτος 8 μ. και ύψος έως 4,5 μ. Στο τέλος του θαλάμου δεξιά συνεχίζει το σπήλαιο με θάλαμο μήκους 6,5 μ. και πλάτος 11 μ. Στο δάπεδο βρίσκονται παντού ογκόλιθοι. Αριστερά μετά την απότομη κατάβαση 6μ. βρισκόμαστε σε ένα θάλαμο 6 μ. πλάτος 3μ. Ο θάλαμος αυτός παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί σαν βαθύτερο σημείο του σπηλαίου έχει τοίχωμα από ογκόλιθους και είναι ανεξήγητο τι γυρεύουν εκεί οι τοίχοι με τους πελεκημένους ογκόλιθους , στο αριστερό ακριβώς πλευρό του μικρού θαλάμου. Ο τοίχος είναι διαφορετικός από αυτούς που υπάρχουν στα πρώτα τμήματα που ήδη περιγράψαμε. Από την βάση του σε ύψος 1 μ. κάνει ένα σκαλοπάτι και μετά συνεχίζει έως την οροφή με μια ελαφριά κοιλιά προς το κέντρο του θαλάμου. Στον μικρό αυτό θάλαμο τρεις μικροί και στενοί διάδρομοι οδηγούν εξωτερικά του σπηλαίου και ακριβώς στο αριστερό χείλος του μονοπατιού που συνδέει την Κερά Παναγιά με την Οία.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 1970.
Την ομάδα της μελέτης των σπηλαίων αποτελούσαν μέλη της ΕΣΕ με αρχηγό τον Ι. Ιωάννου και συνεργάτες την κ Α. Πετροχείλου και τους κ.κ. Θ. Πίτσιο, Α. Αρώνη, και Α. Οικονομάκη.
Σημαντική ήταν και η συμμετοχή των δυο κατοίκων της Οίας στην έρευνα κ.κ. Γεωργίου Καρρά και Κώστα Χάλαρη.
Βιβλιογραφία : Ελληνική Σπηλαιολογική εταιρία ΕΣΕ. 1970 Ι. Ιωάννου.
Φωτογραφίες: Δελλαμάνης Σ. Παναγιώτης - Μάρτιος 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου