Η απρόσμενη βοήθεια του κ.Τσίπρα στη συγκυβέρνηση
Πώς θα μπορούσε να εξηγηθεί και τι μπορεί να προκαλέσει το αίτημα του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ για πρόωρες εκλογές
Απρόσμενη βοήθεια πρόσφερε στην κυβέρνηση ο κ. Α. Τσίπρας, με το να ζητήσει επίσημα την διεξαγωγή εκλογών. Και τούτο διότι
υποχρεώνει τους αμφιταλαντευόμενους βουλευτές των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης να αναλογισθούν το πολιτικό τους μέλλον, πολλών των οποίων είναι αβέβαιο.
Και τούτο διότι, μόνον αν οι εκλογές διεξαχθούν στην καθορισμένη περίοδο ή έστω λίγο
νωρίτερα, μπορούν να ελπίζουν σε επανεκλογή. Η ενδεχόμενη επιτυχία τους θα εξαρτηθεί από την έστω και μερική επιτυχία του κυβερνητικού έργου. Αν υπάρξουν δηλαδή εμφανή σημάδια βελτίωσης -όπως ελπίζουν- θα έχουν κάποιο επιχείρημα να παρουσιάσουν στους ψηφοφόρους τους. Αν γίνουν όμως οι εκλογές σύντομα, το ΠΑΣΟΚ κυρίως, αλλά και η ΔΗΜ.ΑΡ είναι άγνωστο τι είδους κοινοβουλευτική εκπροσώπηση θα έχουν.
Έτσι, ο κ. Α. Τσίπρας τους υποχρεώνει να σκεφθούν την προσωπική τους πορεία και να άρουν τις επιφυλάξεις τους αν θέλουν να διατηρήσουν τις βουλευτικές τους έδρες για δυο-τρία χρόνια, με προοπτική να επανεκλεγούν.
Βέβαια, ο κ. Τσίπρας γνωρίζει -αλίμονο αν δεν το γνωρίζει- πως δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Χρειάζεται ωρίμανση ο ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό του το υπενθύμισε ο κ. Λαφαζάνης. Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Ο κ. Τσίπρας χρειάζεται χρόνο, αλλά και άλλους επικοινωνιακούς συμβούλους, ώστε να αλλάξει την εικόνα του προς την Ευρώπη. Θα είναι δράμα, ένας πιθανός Έλληνας πρωθυπουργός, να βρίσκει κλειστές τις πόρτες των Ευρωπαίων ηγετών.
Προφανώς, το αίτημα για εκλογές ήταν απότοκο της δημόσιας αποκάλυψης από τον κ. Λαφαζάνη του κοινού μυστικού, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει. Ο κ. Τσίπρας αιτώντας εκλογές θέλησε να καλύψει τον «μαρτυριάρη» σύντροφό του.
Ανεξάρτητα όμως από αυτά, το κλίμα που διαμορφώνεται και μόνο με τη σκέψη ότι μπορεί να υπάρξει περίπτωση νέων εκλογών σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, είναι φυσικό να ταράσσει την αγορά. Εχθές, τονίστηκε ότι τα τελευταία μηνύματα που έρχονται από την κεντρική πολιτική σκηνή, κάνουν τις εξελίξεις ακόμα πιο περίπλοκες. Ακόμα και στην ιδέα ότι η χώρα μπορεί να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές, με άγνωστο, εν πολλοίς, αποτέλεσμα, κάνει την αγορά να φρίττει.
Αυτό είναι ένα πολλά διλήμματα που μας κατατρύχουν το τελευταίο διάστημα. Όσοι δεν θέλουν εκλογές, αλλά δεν θέλουν και την ψήφιση των μέτρων, τι πρέπει να επιλέξουν; Αλλά, αν ξανασυμβεί το φαινόμενο των εκλογών του Ιουνίου, όπου η ψήφος δεν ήταν τόσο θετική -δηλαδή, υιοθέτηση του προγράμματος του κόμματος που επέλεξε ο ψηφοφόρος- αλλά κυρίως αρνητική, με την έννοια της τιμωρίας όσων θεωρήθηκαν υπαίτιοι της δυσμενούς κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε, πάλι δεν υπάρξει αξιόπιστη λύση.
Τελικά, φαίνεται ότι ο μόνος που δεν έχει διλήμματα είναι ο κ. Γ. Παπανδρέου. Παριστάνει τον βουλευτή, παριστάνει τον καθηγητή (δεν είναι φυσικά καθηγητής όποιος δίνει διάλεξη σε πανεπιστήμιο), είναι και ευτυχής, διότι ζει στον δικό του κόσμο, έχοντας και τα εύσημα των υποστηρικτών του επειδή εφάρμοσε πλήρως τις υποδείξεις τους.
Ένα πολιτικό σενάριο που «δουλεύει» το Μαξίμου
Ο
Αντώνης Σαμαράς, αν χρειασθεί, θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, οι
οποίες θα 'χουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: θα είναι πολωτικές.
Το σενάριο είναι σχεδόν ξεκάθαρο στο μυαλό των επιτελών του πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Αντώνης Σαμαράς, αν χρειασθεί, θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, οι οποίες θα 'χουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: θα είναι πολωτικές. Δηλαδή, από τη μια πλευρά η ΝΔ και απ την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ τους δεν θα υπάρχει
τίποτα άλλο, που να μεσολαβεί.
Πρακτικά, αυτό συνεπάγεται ότι λόγω της πόλωσης που θα δημιουργηθεί στο εκλογικό σώμα θα εξαφανιστούν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, σύμφωνα με αυτό το σενάριο, θεωρούν πως οι ψηφοφόροι αυτών των δυο κομματικών σχηματισμών θα απορροφηθούν απ τη ΝΔ. Κι αυτό ακριβώς το σημείο θα είναι που θα τους δώσει και τη νίκη. Στο ερώτημα, όμως, τι εναλλακτικό σενάριο υπάρχει στην περίπτωση που αυτό τους γυρίσει μπούμερανγκ, απάντηση δεν δίνεται. Τουλάχιστον σαφής κι επαρκής. Κι αυτό είναι που προβληματίζει περισσότερο από όλα. Γιατί οι στρατηγικές που οδηγούν σε αδιέξοδα, συνήθως εξελίσσονται σε μίνι ή μάξι τραγωδίες. Κι αυτό θα πρέπει να το γνώριζαν οι επιτελείς του πρωθυπουργού.
Πώς θα μπορούσε να εξηγηθεί και τι μπορεί να προκαλέσει το αίτημα του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ για πρόωρες εκλογές
Απρόσμενη βοήθεια πρόσφερε στην κυβέρνηση ο κ. Α. Τσίπρας, με το να ζητήσει επίσημα την διεξαγωγή εκλογών. Και τούτο διότι
υποχρεώνει τους αμφιταλαντευόμενους βουλευτές των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης να αναλογισθούν το πολιτικό τους μέλλον, πολλών των οποίων είναι αβέβαιο.
Και τούτο διότι, μόνον αν οι εκλογές διεξαχθούν στην καθορισμένη περίοδο ή έστω λίγο
νωρίτερα, μπορούν να ελπίζουν σε επανεκλογή. Η ενδεχόμενη επιτυχία τους θα εξαρτηθεί από την έστω και μερική επιτυχία του κυβερνητικού έργου. Αν υπάρξουν δηλαδή εμφανή σημάδια βελτίωσης -όπως ελπίζουν- θα έχουν κάποιο επιχείρημα να παρουσιάσουν στους ψηφοφόρους τους. Αν γίνουν όμως οι εκλογές σύντομα, το ΠΑΣΟΚ κυρίως, αλλά και η ΔΗΜ.ΑΡ είναι άγνωστο τι είδους κοινοβουλευτική εκπροσώπηση θα έχουν.
Έτσι, ο κ. Α. Τσίπρας τους υποχρεώνει να σκεφθούν την προσωπική τους πορεία και να άρουν τις επιφυλάξεις τους αν θέλουν να διατηρήσουν τις βουλευτικές τους έδρες για δυο-τρία χρόνια, με προοπτική να επανεκλεγούν.
Βέβαια, ο κ. Τσίπρας γνωρίζει -αλίμονο αν δεν το γνωρίζει- πως δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Χρειάζεται ωρίμανση ο ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό του το υπενθύμισε ο κ. Λαφαζάνης. Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Ο κ. Τσίπρας χρειάζεται χρόνο, αλλά και άλλους επικοινωνιακούς συμβούλους, ώστε να αλλάξει την εικόνα του προς την Ευρώπη. Θα είναι δράμα, ένας πιθανός Έλληνας πρωθυπουργός, να βρίσκει κλειστές τις πόρτες των Ευρωπαίων ηγετών.
Προφανώς, το αίτημα για εκλογές ήταν απότοκο της δημόσιας αποκάλυψης από τον κ. Λαφαζάνη του κοινού μυστικού, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σε θέση να κυβερνήσει. Ο κ. Τσίπρας αιτώντας εκλογές θέλησε να καλύψει τον «μαρτυριάρη» σύντροφό του.
Ανεξάρτητα όμως από αυτά, το κλίμα που διαμορφώνεται και μόνο με τη σκέψη ότι μπορεί να υπάρξει περίπτωση νέων εκλογών σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, είναι φυσικό να ταράσσει την αγορά. Εχθές, τονίστηκε ότι τα τελευταία μηνύματα που έρχονται από την κεντρική πολιτική σκηνή, κάνουν τις εξελίξεις ακόμα πιο περίπλοκες. Ακόμα και στην ιδέα ότι η χώρα μπορεί να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές, με άγνωστο, εν πολλοίς, αποτέλεσμα, κάνει την αγορά να φρίττει.
Αυτό είναι ένα πολλά διλήμματα που μας κατατρύχουν το τελευταίο διάστημα. Όσοι δεν θέλουν εκλογές, αλλά δεν θέλουν και την ψήφιση των μέτρων, τι πρέπει να επιλέξουν; Αλλά, αν ξανασυμβεί το φαινόμενο των εκλογών του Ιουνίου, όπου η ψήφος δεν ήταν τόσο θετική -δηλαδή, υιοθέτηση του προγράμματος του κόμματος που επέλεξε ο ψηφοφόρος- αλλά κυρίως αρνητική, με την έννοια της τιμωρίας όσων θεωρήθηκαν υπαίτιοι της δυσμενούς κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε, πάλι δεν υπάρξει αξιόπιστη λύση.
Τελικά, φαίνεται ότι ο μόνος που δεν έχει διλήμματα είναι ο κ. Γ. Παπανδρέου. Παριστάνει τον βουλευτή, παριστάνει τον καθηγητή (δεν είναι φυσικά καθηγητής όποιος δίνει διάλεξη σε πανεπιστήμιο), είναι και ευτυχής, διότι ζει στον δικό του κόσμο, έχοντας και τα εύσημα των υποστηρικτών του επειδή εφάρμοσε πλήρως τις υποδείξεις τους.
Ένα πολιτικό σενάριο που «δουλεύει» το Μαξίμου

Το σενάριο είναι σχεδόν ξεκάθαρο στο μυαλό των επιτελών του πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Αντώνης Σαμαράς, αν χρειασθεί, θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, οι οποίες θα 'χουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: θα είναι πολωτικές. Δηλαδή, από τη μια πλευρά η ΝΔ και απ την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ τους δεν θα υπάρχει
τίποτα άλλο, που να μεσολαβεί.
Πρακτικά, αυτό συνεπάγεται ότι λόγω της πόλωσης που θα δημιουργηθεί στο εκλογικό σώμα θα εξαφανιστούν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, σύμφωνα με αυτό το σενάριο, θεωρούν πως οι ψηφοφόροι αυτών των δυο κομματικών σχηματισμών θα απορροφηθούν απ τη ΝΔ. Κι αυτό ακριβώς το σημείο θα είναι που θα τους δώσει και τη νίκη. Στο ερώτημα, όμως, τι εναλλακτικό σενάριο υπάρχει στην περίπτωση που αυτό τους γυρίσει μπούμερανγκ, απάντηση δεν δίνεται. Τουλάχιστον σαφής κι επαρκής. Κι αυτό είναι που προβληματίζει περισσότερο από όλα. Γιατί οι στρατηγικές που οδηγούν σε αδιέξοδα, συνήθως εξελίσσονται σε μίνι ή μάξι τραγωδίες. Κι αυτό θα πρέπει να το γνώριζαν οι επιτελείς του πρωθυπουργού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου